Εθνικό Πάρκο
Ερπετα και αμφιβια
Στην ευρύτερη περιοχή του Εθνικού Πάρκου έχουν καταγραφεί προς το παρόν στο πεδίο 19 είδη ερπετών (χελώνες, φίδια, σαύρες) και 8 είδη αμφιβίων (φρύνοι, βάτραχοι και τρίτωνες).
Η ποικιλία των υδάτινων σωμάτων και των μικρών ή μεγάλων φυσικών ή τεχνητών υδατοσυλλογών που απαντούν σε όλη την έκταση του Εθνικού Πάρκου, προσφέρει φιλόξενα ενδιαιτήματα για τα πολυάριθμα είδη αμφιβίων που προβάλλουν στις αρχές της άνοιξης, για να τραφούν, να «τραγουδήσουν» και να ζευγαρώσουν· από τα χιλιάδες αυγά που γεννά κάθε θηλυκό θα γεννηθούν μικροί ζωηροί γυρίνοι που θα κατακλύσουν τον υγρότοπο. Μεταξύ των ειδών παρόντες είναι οι φρύνοι, Πηλοβάτης Pelobates syriacus, Χωματόφρυνος Bufo bufo και Πράσινος φρύνος Bufo viridis, o μικροσκοπικός Δεντροβάτραχος Hyla arborea, ο Κοινός τρίτωνας Triturus macedonicus και ο πανταχού παρών Λιμνοβάτραχος Pelophylax kurtmülleri.
Στο μεγαλύτερο ποσοστό της η ερπετοπανίδα του Εθνικού Πάρκου εξαπλώνεται στην ευρύτερη περιοχή της Αλυκής Κίτρους. Μεταξύ της θάλασσας και της λιμνοθάλασσας Κίτρους μεσολαβεί μία αμμώδης λωρίδα, όπου αναπτύσσονται οι αμμοθίνες, μια περιοχή πολύ σημαντική για τα ερπετά. Στη ζώνη αυτή καταγράφονται οι μεγαλύτεροι πληθυσμοί της Μεσογειακής χελώνας Testudo hermanni στην Ευρώπη, αλλά και οι πυκνότεροι πληθυσμοί του είδους στον κόσμο.
Στην ίδια περιοχή απαντά η Ελληνική χελώνα Testudo graeca που, όπως και η Μεσογειακή, τρέφεται κυρίως με φυτά αλλά και με ασπόνδυλα. Τα δυο υδρόβια είδη, τη Βαλτοχελώνα ή Στικτή χελώνα Emys orbicularis, η οποία προτιμά κυρίως τα στάσιμα ή χαμηλής ροής νερά με ανεπτυγμένη υδρόβια και παρόχθια βλάστηση και την πιο «κοινωνική» Ποταμοχελώνα ή Γραμμωτή χελώνα Mauremys rivulata η οποία απαντά σε διάφορα ενδιαιτήματα γλυκού ή/και υφάλμυρου νερού τα συναντάμε σε όλη την έκταση των δέλτα των ποταμών, σε συμβάλλοντα ρέματα και κανάλια στον Αξιό και στις λίμνες του Γαλλικού, όπως επίσης και σε κανάλια στο νότιο τμήμα της υγροτοπικής έκτασης της Αλυκής Κίτρους· και τα δυο είδη τρέφονται με ασπόνδυλα, αμφίβια, ψάρια, αλλά και νεκρούς οργανισμούς.
Στην περιοχή νοτίως της Λιμνοθάλασσας Αλυκής Κίτρους καταγράφονται οι μεγαλύτεροι πληθυσμοί της Μεσογειακής χελώνας Testudo hermanni στην Ευρώπη, αλλά και οι πυκνότεροι πληθυσμοί του είδους στον κόσμο.
Εκτός από χελώνες, η περιοχή της Αλυκής Κίτρους φιλοξενεί 6 είδη σαυρών, όπως η Σμαραγδόσαυρα Lacerta viridis με τον «εξωτικό χρωματισμό» που παραπέμπει πολλούς –εσφαλμένα- στην εντύπωση ότι είναι δηλητηριώδης, ο Τυφλίτης Pseudopus apodus, αλλά και η μεγαλόσωμη Τρανόσαυρα Lacerta trilineata, την οποία, ωστόσο, συναντάμε συχνότερα στα βόρεια του Αξιού ποταμού.
Τα φίδια, από τις πιο παρεξηγημένες ομάδες του ζωικού βασιλείου, εκπροσωπούνται στο Εθνικό Πάρκο από 8 είδη μεταξύ των οποίων τον δυνατό ημερόβιο δεινό αναρριχητή και κολυμβητή Λαφιάτη Elaphe quatuorlineata, το ακίνδυνο, αν και δηλητηριώδες, νυχτόβιο Αγιόφιδο Telescopus fallax, τα υδρόβια Νερόφιδο Natrix natrix και Λιμνόφιδο Natrix tesselata και την Οχιά Vipera ammodytes με το τριγωνικό κεφάλι, τη χαρακτηριστική απόφυση στην άκρη του ρύγχους και το δηλητηριώδες δάγκωμα σε περίπτωση που πατηθεί ή πιαστεί. Τα φίδια ανάλογα με τα ενδιαιτήματα που προτιμούν τρέφονται με αμφίβια, ψάρια, τρωκτικά ή άλλα μικρά θηλαστικά, ερπετά, νεοσσούς και ασπόνδυλα.